මවු බිමේ හෙට දවස?
====================
ජුලී 9 ශ්‍රී ලංකාවේ සිදුවූ කැරැල්ල සාධාරණීකරණය කරන්න මේ දවස්වල බුකියේ ප්‍රබලවම යොදා ගැනෙන සංසිද්ධියක් "ප්‍රංශ විප්ලවය". නැත්නම් "රුසියානු විප්ලවය".
එයිනුත් සිංහල නැත්නම් ගමනක් බිමනක් ගිහිපු වෙලාවක හදිසියකට වැසිකිළියකටවත් යාගන්න බැරිවෙච්ච දෙමවුපියන්ගෙ (මෙහෙම කිවුවෙ ඒ අහිංසක දෙමවුපියන්ට අපහාස කරන්න නම් නෙවෙයි.කාටත් හොඳට තේරෙන්න ඕන නිසයි. අනෙක මගේ අම්මයි, තාත්තයිත් ඒ වගේ දෙන්නෙක්) දරුවො වැඩියෙන්ම යොදාගන්නෙ "ප්‍රංශ විප්ලවය". මොකද ප්‍රංශය කියන්නෙ රුසියාවට වඩා යුරෝපයට බර වගේම ඉංග්‍රිසියටත් බර රටක් කියල මේ කණ්ඩායමේ බහුතරයක් හිතන නිසා. සිංහල රාජ්‍ය භාෂාව කිරීමටත් ඒ හුඟක් 56 දරුවො විරුද්ධයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ.
එහෙම කරන බහුතරයක් පිරිස් වලට අනුව නූතන, දියුණු ප්‍රංශය ගොඩ නැගුනේ "ප්‍රංශ විප්ලවය" නිසා.
ප්‍රංශ ඉතිහාසය ගැන අබමල් රේණුවක් නොදන්නා, රැළි වලට පහසුවෙන් ගසා ගෙන යන අතිබහුතරයක් එය විශ්වාස කරනවා.
මොකක්ද මේ ප්‍රංශ විප්ලවය ? කියවල තියෙන කෙනෙක් ඉන්නව නම් හිතල බලන්න.
ප්‍රංශ විප්ලවය 1789 වසරේ සිට මධ්‍යතන යුගයේ ප්‍රංශයේ සිදුවූ මේ වගේම දේශපාලනික කැරැල්ලක්.
අද ලංකාවේ රාජපක්ෂවරුන්ටත් ටිකක් විතර ඉස්සරහින් එවකට ප්‍රංශය පාලනය කරමින් සිටියේ 16 වැනි ලුවී රජු.
විප්ලවයෙන් පසු ප්‍රංශ රජ පවුලම අත්අඩංගුවට ගත්තු අරගලකරුවන් රජ පවුල ඝාතනය කළා.
එපමණක් නොවේ,රටට එරෙහිවූවන් ලෙස හංවඩු ගසමින් එවකට ඉඩම් හිමියන් සහ ප්‍රාදේශීය පාලකයන් වූ රදළයන්ද ඝාතනය කළා.
ඒ සඳහා ඔවුන් භාවිතා කළේ ඔවුන්ම සාදා ගත් ගිලටීනය නම් ඝාතක උපකරණයයි. තියුණු තලයක් බෙල්ලට වැට්ටවීම එයින් සිදුවුනා.
ප්‍රංශ විප්ලවයෙන් පස්සෙ ස්ථිර පාලනයක් ඇති කරගන්න විප්ලවකරුවන්ට සහ අරගලකරුවන්ට නොහැකි වුනා.
විප්ලවයෙන් නායකයො බිහි වුනත් රටක් පාලනය කිරීම පිළිබඳ ඔවුන්ට දැනුමක් තිබුනෙ නෑ. රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය හැසිරවීම සහ පරිපාලනය පිළිබඳ දැනුමක් ඔවුන්ට තිබුනේ නෑ.
ඉඩම් හිමියන් වූ රදළයන්ගේ මැදිහත් වීමත් රටට අහිමි වූ නිසා වගාබිම් පාලුවට ගියා. රටේ ආර්ථිකය බිංදුවටම වැටුනා. දැඩි සාගතයක් ඇති වුනා.
ප්‍රංශ මිනිස්සු මේ කාලයේ කන්න නැතුව දුක් වින්දා.
රජ පවුලේ ඝාතනයෙන් පස්සේ ඇතිවුනේ අරාජික සමයක්.
මේ අරාජික කාලයේ විප්ලවකාරයො අතර ගැටුම් ඇති වුනා. විප්ලවයේ නායකයො, ක්‍රියාකාරිකයො උන් උන් මරා ගැනීම ආරම්භ කළා.
ප්‍රංශ විප්ලවයේ ප්‍රධාන නායකයෙක් වූ රොබෙස්පෝයර්, සෙසු විප්ලකරුවන් අතින් ගිලටීනයේදීම ඝාතනය කෙරුනා.
රජ පවුල සහ රදළයන් ඝාතනය කිරීමේදි විප්ලවකරුවන් වෙනුවෙන් නීතිපති ලෙස කටයුතු කළ විප්ලවයේ නායකයාත් ඔවුන් විසින්ම ගිලටීනයෙන්ම මරා දැමුනා.
ප්‍රංශ විප්ලවයේ තවත් කැපී පෙනෙන නායකයෙක් වගේම රජ පවුල සහ රදළයන් ඝාතනය කිරීමට ගිලටීනයත් හදපු ජෝශෆ් ගිලටීන්, ගිලටීනයෙන් ගැලවුනේ නූලෙන්.
ඒ විදියට විප්ලවකරුවො එකා එකා නැති වෙද්දි කන්න නැතුව, බෙහෙත් නැතුව, බඩගින්නේ දුක් විඳපු මිනිස්සු අවුරුදු ගණනාවක් තිස්සේ රටට නායකයෙක් හෙව්වා.
රජ පවුල නැති කරත් විප්ලවයෙන් රටට නායකයෙක් හොයාගන්න බැරිවුණු ඔවුන්ට අවසානයේ නායකයෙක් හමුවුනා.
ඔවුන් එම නායකයා අධිරාජ්‍යයෙක් කරලා කිරුළු පැළැන්දුවා.
එම නායකයා තමයි නැපෝලියන් බොනපාර්ට්.
පුද්ගලිකව මම මේ ප්‍රංශ විප්ලවය සහ නැපෝලියන් බොනපාර්ට් ගැන කතාකරන්න, ප්‍රංශ විප්ලවයේ රටට හානිකර තත්වයන් ගැන කතාකරන්න අකමැති උනත් සිද්ධියේ යතාර්ථය දැනගත යුතු නිසයි මේ ගැන ලියන්න හිතුවේ.
ඔහු අධිරාජ්‍යයා වශයෙන් බලයට පත් වී ප්‍රංශ විප්ලවයෙන් ඇති වූ අරාජිකත්වය අවසන් කොට යළිත් ප්‍රංශයට සමෘද්ධිය ගෙන ඒමට කටයුතු කළා.
ඔහු තමන්ට පක්ෂපාතී රදළයන් පිරිසක් ඇති කර ඒ ඔස්සේ වගාබිම් සහ හමුදාවන් යළි නඩත්තු කළා. සාගතය අවසන් වුනා.
නැපෝලියන් බොනපාර්ට් ලෝක යුද්ධයෙන් පරාජය වීමෙන් පස්සේ ප්‍රංශ පාලනය යළිත් ලුවී රජ පවුලටම හිමි වුනා.
18 වෙනි ලුවී නැපෝලියන් බොනපාර්ට්ගෙන් පසුව ප්‍රංශයේ රජ වුනා.
ඒ තමයි රටට දැඩි හානියක් සිදු කර පරාජයකින් අවසන් වූ ප්‍රංශ විප්ලවයේ කතාව.
ප්‍රංශ විප්ලවය නිසා ප්‍රංශය දියුණු වූ බව කිසිවෙකුත් කියනවා නම් ඔහු ඉතිහාසය නොදන්නා, ෆේස්බුක් රැලි විශ්වාස කරනා පුද්ගලයෙක්.
මෙහි දෙවැනි සංදර්භය වන රුසියානු විප්ලවයේත් කතාව තරමක් සමානයි.
රුසියානු විප්ලවය රුසියාවට දැඩි තද ඒකාධිපති පාලකයෙක් ගෙන ඒමට පාර කැපුවා. ඒ මිලියන ගණනකගේ ජීවිත බිලිගත් ජෝශෆ් ස්ටාලින්.
අනෙක් අතට යූරෝපාකරයේ පිහිටි, ලෝකයට දැනුම සොයා ගත් යුරෝපිය ජාතිකයන් සිටින, ලෝකය පුරා යටත් විජිත නඩත්තු කළ රටවල්වලට දියුණු වෙන්න විප්ලව කරන්න ඕන උනේ නැහැ.
ඒවා දියුණුවුනේ ඒ රටවල මිනිසුන් මුලින්ම ආකල්පමය වශයෙන් දියුණුවූ නිසා. ඒ රටවල මිනිස්සු මුලින්ම මිනිස්කම් අගය කරන සැබෑ මිනිසුන් වූ නිසා. හැම මුතුවලටම වඩා "එකමුතු" වටින බව තේරුම් ගත්තු නිසා.
කවදාවත් ප්‍රංශය සහ ශ්‍රී ලංකාව සසඳන්න එපා. ජීවත් වන මිනිස්සු, ඔවුන්ගේ දැනුම, සිතුම් පැතුම් ඉදලා භූ දේශපාලනය දක්වා ඒ රටවල් හාත්පසින් වෙනස්.
ප්‍රංශ විප්ලවයේ වුනා වගේ මාළිගා අත් පත් කරගෙන, කඩලා, කුඩු කරාට අපිට ප්‍රංශය වගේ වෙන්නවත්, දියුණු වෙන්නවත් බෑ.
මට හිතෙන හැටියට නම් ඒවායෙන් අපි ලං වෙන්නේ ලිබියාවට, හයිටියට මිසක් ප්‍රංශයට හෝ රුසියාවට නම් නෙවෙයි.
මට බැන්නට කමක් නෑ, මේ ගැන හිතන්න කියලයි මගේ ඉල්ලීම. හැබැයි තීරණ ගැනීමේ පූර්ණ අයිතිය ඔබ සතුමයි.
-මොන්ටේගු සරච්චන්ද්‍ර-
ශ්‍රීලනිප විධායක සභික,
මනෝ විද්‍යා උපදේශක.
No comments:
Post a Comment